Co obejmuje kamera na Rynku we Wschowie?
Obraz transmitowany na żywo pokazuje kilka charakterystycznych miejsc, między innymi:
- Plac przed ratuszem – centralny punkt Wschowy, otoczony historyczną zabudową.
- Plac Zamkowy – dawniej ulica Jedności Robotniczej, z barokowymi kamienicami, w tym domem pastora Waleriusza Herbergera.
- Zamek Królewski – miejsce o bogatej historii. Gościli tu polscy królowie, w tym Władysław Jagiełło oraz Zygmunt III Waza.
- Kamienice – w których dziś mieści się jedna z siedzib Muzeum Ziemi Wschowskiej oraz Straży Miejskiej.
Dalsza część artykułu znajduje się pod transmisją live ze wschowskiego ratusza. Nagranie dostarcza firma Airmax.
Rynek we Wschowie
Nie znamy dokładnej daty lokacji Wschowy, ponieważ dokument lokacyjny nie zachował się do naszych czasów. Pewne jest jednak, że miasto zostało lokowane na prawie magdeburskim przed rokiem 1273. Średniowieczny plan urbanistyczny miasta był precyzyjnie przemyślany. Owalny układ przestrzenny Wschowy przecinały dwie osie – jedna prowadząca od Bramy Polskiej do Bramy Głogowskiej, druga od zamku do fary. Centralnym punktem miasta był prostokątny rynek, przy którym wzniesiono ratusz.
Mury obronne Wschowy zaczęto budować za panowania Kazimierza Wielkiego i kontynuowano tę inwestycję aż do XVII wieku. Długość obwałowań wynosiła około 900 metrów, a dodatkową ochronę zapewniały fosa i wał ziemny. Do miasta prowadziły dwie główne bramy – Polska i Głogowska. Istniały również dodatkowe furtki: Wielka Furta Kościelna przy kościele farnym oraz Błędna Brama (znana także jako Furta Kacza) przy zamku.
ZOBACZ: Historia Wschowy jest pasjonująca. Posłuchaj, jak mówi o niej Barbara Ratajewska (VIDEO)
Rozwój i powstanie Nowego Miasta
XVI i XVII wiek to czas dynamicznego rozwoju Wschowy. W 1548 roku król Zygmunt August wydał oficjalne pozwolenie na budowę miasta poza murami. Na dawnych terenach ogrodowych zaczęły powstawać nowe domy, a miasto mogło przyjmować nowych osadników.
W 1633 roku starosta wschowski Hieronim Radomicki uzyskał zgodę króla Władysława IV na lokację Nowego Miasta, które miało stanowić odrębną jednostkę administracyjną. Jego rynek – dzisiejszy plac Kosynierów – stał się nowym centrum handlowym i rzemieślniczym. Z każdego rogu placu wychodziła ulica, przy której powstawały kolejne domy.
W kolejnych latach miasto nadal się rozrastało. W drugiej połowie XVII wieku założono Krąg (Scheibe), osadę podporządkowaną Staremu Miastu. W 1685 roku powstało Górne Nowe Miasto, nazywane Zielonym Rynkiem, które administracyjnie podporządkowane było Nowemu Miastu.
Zniszczenia i odbudowa Wschowy po wojnie
Historia Wschowy nie oszczędzała jej rynku. Wielkie pożary niszczyły miasto w latach 1529, 1685 i 1749. Największe zniszczenia przyszły jednak w styczniu 1945 roku, gdy do miasta wkroczyła Armia Czerwona. Wschodnią pierzeję rynku, gdzie znajdowały się zabytkowe barokowe kamienice, strawił pożar. Budynki te nigdy nie zostały odbudowane w pierwotnym kształcie.
W okresie PRL-u na środku rynku stanął Pomnik Braterstwa Broni, usunięty w 1992 roku. Przez kolejne lata przeprowadzano prace rewitalizacyjne, starając się przywrócić miastu jego dawny charakter.
Współczesne oblicze wschowskiego rynku
Dziś rynek we Wschowie pełni funkcję reprezentacyjną i społeczną. To miejsce organizacji wszelakich wydarzeń. Mimo upływu lat ratusz nadal dominuje nad okoliczną przestrzenią, przypominając o bogatej przeszłości miasta.
Źródło: Airmax, Barbara Ratajewska - Materiały archiwalne do dziejów Wschowy (Leszno 2013)