reklama
To święto radości, które przypomina wiernym o tym, że zostali powołani do świętości i dla każdego z nich jest miejsce w Domu Ojca. W Polsce katolicy tradycyjnie spotykają się na cmentarzach, nawiedzając groby swoich bliskich.
Nie inaczej było również w tym roku. Na facebookowej stronie Wschowskiego Inkubatora Potencjału pojawiły się zdjęcia wschowskich cmentarzy po zmroku. Blask tysięcy zniczy robi wrażenie i tworzy niezwykły klimat.
Foto: WIP
Ciekawe czy dowiemy się kto wpadł na wspaniały pomysł zamknięcia na kłódkę połowy bramy z tylu cmentarza. Wszyscy zamiast wyjść szeroka bramą jak ludzie to tłoczyli się w ogromnym korku przy wąskiej furtce. Koronawirus lubi to.
Bo wszyscy jak zwykle ruszyli jednym tłumem. To że zamknięte nie popieram. Ale znając kulturę ludzi wdzyscy by się pchali gdyby nawet trzy takie bramy były otwarte. Wystarczyło popatrzeć jak każdemu sie spieszyło. Można było chwilę odczekać i spokojnie się przemieszczać. To przecież czas zadumy a i pogoda dopisała.
Tysiące zapalonych na grobach zniczy. Nieme świadectwo zapomnianego dziedzictwa. Choinka, wigilijny stół, święconka, bazie, wielkanocne śniadanie, odwiedziny grobów. Wielu ludzi nie wierzy dzisiaj w Boga, ale nie może odrzucić pozostałości po wierze przodków.
Do kom 1 - dowiemy się - już się dowiedziałam, ale po kolei. Liturgia piękna, cmentarz zadbany, nagłośnienie super, jednak tylne wyjście rzeczywiście mogło być szeroko otwarte [również stałam w tym tłumie]. Tak więc kom pierwszy ma rację, drugi niestety również. Gdzie się tak spieszymy? Po prostu nigdzie. Rozmawiałam z gospodarzem cmentarza. Nie przewidzieli, że tyle osób zaparkuje na tyłach. Z roku na rok to się nasila. Rzeczywiście zawsze wystarczała otwarta furtka. Na drugi rok [wg. zapewnień] tylne wyjście będzie udostępnione w całości.
Rzeczywiście trudno było przewidzieć, że w dniu 1 listopada na cmentarzach przetaczają się tłumy ludzi. Każdy ma prawo wejść i wyjść, o której chce, a niektórym spieszyło się na mszę na innym cmentarzu.
Wątpię. Na innych cmentarzach raczej pi godziniec 14 mszy już nie było. To chyba rzadkość w tym dniu msze po 14. Ale nie będę negować. Po prostu tacy jesteśmty. Spieszymy się nawet jak nigdzie nas czas nie goni. Pchamy się bo inni też to robią. Ciągle coś nam nie pasuje. Było tak i będzie. Taka nasza natura.
