Wizerunek polskiej kobiety zamyka się w stereotypie Matki-Polki

Pamiętam, że przerabiałam z uczniami lektury pozytywistyczne. Elizę Orzeszkową i postawy kobiet, które w tamtym czasie walczyły o swoje prawa. W tamtym czasie wpadła mi w ręce książka Gretkowskiej i muszę powiedzieć, że dopiero wówczas zwróciłam uwagę na problemy poruszane w Obywatelce. Rozejrzałam się dookoła i zobaczyłam, że kobiety otrzymują mniejsze wynagrodzenia, że wizerunek polskiej kobiety zamyka się w stereotypie Matki-Polki, a zdarza się, że kobiety są nawet publicznie piętnowane jeżeli nie poświęcają odpowiedniej ilości czasu rodzinie. Sprawdzałam w jaki sposób pokazuje się kobiety. Przejrzałam na przykład podręczniki dla uczniów do II, III i IV klasy szkoły podstawowej. I co widzę? Pani siedzi za kasą, pani sprzedaje, pani sprząta i gotuje. A panowie? W jaki sposób ich się pokazuje? Mężczyzna jest dyrektorem, kierownikiem, osobą, która o wszystkim decyduje. Kobieta została sprowadzona do roli Matki-Polki i podwładnej pana dyrektora. Wtedy też podjęłam decyzję, że należy taki obraz kobiety zmienić i z przyjemnością przyjęłam zaproszenie od pomysłodawczyni Kongresu - Urszuli Chudak, żeby wraz z nią oraz Krystyną Chilarską, wspólnie zorganizować we Wschowie I Kongres Kobiet. Nie zawsze ta solidarność jest widoczna. Zdarza się, że kobiety postrzegają się jako konkurentki. Chociaż muszę przyznać, że wokół siebie nie widzę tej konkurencji. Przeciwnie, dostrzegam wokół siebie przyjaciół, z którymi mogę wspólnie podejmować konkretne działania. Więc nawet jeżeli kobiety rywalizują ze sobą, to raczej jest to wyjątek.