Skarga dyrektora na Starostę

Treść skargi dotyczyła pięciu punktów: działań starosty utrudniających proces komunikowania się oraz wpływających na relacje społeczne, działania naruszające wizerunek dyrektora, pozycję zawodową oraz zdrowie. Skarga jest obszerna, sięgająca do pierwszych, niepokojących dyrektora faktów, związanych z zatrudnieniem księgowej w SOSW na 0,12 etatu. Wtedy też wystosował do Zarządu Powiatu pismo (lipiec 2009), informując, że komunikacja z księgową jest utrudniona. Decyzje finansowe są przekładane w czasie - czytamy w skardze - i nie służą prawidłowemu funkcjonowaniu placówki. Zarząd odpowiedział - dyrektor ma do dyspozycji trzy etaty (dokładnie dwa pełne - specjalistę ds. płac, referenta ds. księgowości plus wspomniany etat księgowej). To największa obsada księgowa w placówkach podległych powiatowi. Ponadto Waldman odniósł się do sprawy dwóch pracownic, które jego zdaniem nie ukradły pieniędzy z kasy placówki a jedynie kredytowały się w sposób nieuprawniony. Skoro - zdaniem dyrektora - osoby te, biorąc pieniądze z kasy, zostawiały informacje co do ilości pożyczonej kwoty oraz nazwiska osoby, która kwotę pożyczała, to - argumentuje dyrektor - nie jest to klasyczne zachowanie złodzieja. Dyrektor przypomina również, że sąd umorzył postępowanie w sprawie pracownic. A same zainteresowane pieniądze zwróciły oraz dodatkowo zapłaciły po 500 zł. na Dom Dziecka. Dyrektor ukarał pracownice naganą z wpisem do akt. Działania o charakterze mobbingowym według dyrektora sięgają roku 2004. Dotyczą między innymi nieprzyznania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, który to ekwiwalent miał być wypłacany innym dyrektorom placówek. Brak rozpisania konkursu na dyrektora w 2008 roku. Ostatecznie -czytamy - po upłynięciu kadencji, obecny starosta miał poinformować Waldmana, że zarząd nie może powierzyć stanowiska urzędującemu dyrektorowi, który pozostaje nauczycielem. Stanowisko dyrektora w mojej obecności - opisuje w skardze Waldman - zaproponowano wicedyrektorom SOSW. Żaden z nich nie wyraził zgody. W związku z tym Waldman otrzymał stanowisko pełniącego obowiązki dyrektora. Po tych wydarzeniach dyrektor miał się dowiedzieć, że konkurentem na stanowisko dyrektora SOSW miał być ówczesny wicestarosta Marek Boryczka. Łącznie punktów, w których dyrektor Waldman omawia działania o charakterze mobbingowym jest jedenaście. Ostatni dotyczy odebrania dodatku motywacyjnego w wysokości 500 zł. Po tej decyzji zarobki Waldmana będą mniejsze od wicedyrektorów. Starosta w oświadczeniu przypomina o pierwszej zewnętrznej kontroli w SOSW, która miała miejsce 19 kwietnia 2011 roku, z której wynikało, że z kasy placówki przywłaszczono kwotę 6152 zł. O tym fakcie został poinformowany dyrektor oraz organy ścigania. Kwoty dotyczyły wpłat uczniów za noclegi, wyżywienie i najem. Starosta oświadcza, że nie jest prawdą jakoby w kasie pancernej miała leżeć koperta z informacją ile i kto nieprawnie pobierał pieniądze z kasy. Taką kopertę znaleziono w domu głównej księgowej. Kopertę zabezpieczyła policja oraz druki bez wpisanych dat wystawienia, co zdaniem starosty świadczyło o tym, że osoby te nie zamierzały oddać skradzionych pieniędzy. Starosta powoływał się na opinię sądu, w którym nie ma mowy o nieuprawnionym kredytowaniu, ale o kradzieży. Te zdarzenia są dowodem - mówił starosta - na brak należytego nadzoru nad finansami placówki, co zdecydowało o obniżenia dodatku funkcyjnego. Druga kontrola przeprowadzona w grudniu 2011 roku wykazała, że pomimo wyroku, przesądzającym o winie oskarżonych, dyrektor nie wyegzekwował spłaty skradzionych pieniędzy oraz nie wyciągnął konsekwencji służbowych wobec zawinionych. Kwoty na Dom Dziecka wpłacono dopiero 4 lutego, a całą skradzioną kwotę zwrócono po złożeniu skargi przez dyrektora - 1 marca 2012 roku. Uwagi o tym jakoby Marek Boryczka zamierzał kandydować na stanowisko dyrektora SOSW uważa sam zainteresowany za kuriozalne i pozostawia je bez komentarza. Trzeba dodać, że opozycja proponowała ponowne rozpatrzenie skargi przez komisję rewizyjną, ponieważ zdaniem radnych opozycyjnych skarga nie została rzetelnie rozpatrzona. Wniosek formalny w tej sprawie Marka Kraśnego przepadł w głosowaniu. Leon Żukowski natomiast przyznał, że jest skłonny przyznać rację dyrektorowi. Rzadko się zdarza, żeby zatrudnieni pracownicy skarżyli się na swojego pracodawcę. Wielkość krzywdy musi być tak duża, że w końcu człowiek nie wytrzymuje i stawia wszystko na jedną kartę - mówił radny. Radni większością głosów uznali skargę za bezzasadną. (rak)