Lapidarium we Wschowie uprzątnięte. Do pracy wzięli się wolontariusze

Z troską o otoczenie i pamięć

Zbliżające się Święto Wszystkich Świętych, obchodzone 1 listopada, było głównym motywem dla wolontariuszy do przystąpienia do prac. Akcja miała na celu nie tylko fizyczne upiększenie cmentarza poprzez usuwanie śmieci czy grabienie liści, ale również oddanie hołdu tym, którzy odeszli. W tym duchu uczniowie zapalili znicze na grobach.

Moment zadumy

Prace porządkowe przeplatane były chwilami zadumy. Uczestnicy wysłuchali krótkiej prelekcji na temat historii cmentarza i losów dawnych mieszkańców miasta. Czas spędzony wśród nagrobków stał się lekcją historii i kultury.

Historia i znaczenie Lapidarium Rzeźby Nagrobnej we Wschowie

Lapidarium Rzeźby Nagrobnej we Wschowie to miejsce o wyjątkowym znaczeniu historycznym i kulturowym. Obejmuje ono tereny trzech historycznych cmentarzy: staromiejskiego cmentarza ewangelickiego (założonego w 1609 r.), nowego cmentarza ewangelickiego (z 1630 r.) oraz cmentarza katolickiego (z ok. 1805 r.).

Chronologia i Dziedzictwo

• W 1965 r. Wojewódzki Konserwator Zabytków w Zielonej Górze podjął decyzję o wpisaniu do rejestru zabytków kaplicy cmentarnej położonej w części katolickiej.
• W styczniu 1972 r. 142 płyt epitafijnych i wolnostojących nagrobków z XVII-XIX w. zostały wpisane do rejestru zabytków.
• W 1973 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wschowie zdecydowało o rozpoczęciu prac porządkowych.
• W latach 1978-1981 prowadzono prace konserwatorsko-adaptacyjne pod nadzorem A.M. Wieczorkowskiego, mające na celu utworzenie otwartego muzeum rzeźby i architektury nagrobnej.
• W 1982 r. teren Lapidarium Rzeźby Nagrobnej przekazano Muzeum Ziemi Wschowskiej w użytkowanie i nadzór.
• W 2006 r. cały teren cmentarzy został wpisany do rejestru zabytków.
• W 2008 r. wpisano do rejestru zabytków cztery kaplice grobowe z XVIII i XIX w.

Unikalność Staromiejskiego Cmentarza Ewangelickiego

Staromiejski cmentarz ewangelicki jest jednym z najwcześniejszych przykładów zerwania ze średniowieczną tradycją grzebania zmarłych w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła. Jego przestrzenna forma, z arkadami otwartymi do wnętrza, nawiązuje do włoskiego typu Campo Santo. Jest to unikalny w skali kraju zespół dzieł protestanckiej sztuki nagrobnej z XVII, XVIII i XIX w.

Co można oglądać w Lapidarium we Wschowie:

• Zbiór liczący kilkaset zabytkowych stel, pozwalających prześledzić rozwój sztuki kamieniarskiej.
• Epitafium Valeriusa Herbergera, założyciela cmentarza.
• Sarkofag Doroty Kaldenbach z 1673 r., ozdobiony postaciami cnót.
• Tzw. kaplica pastorów, miejsce spoczynku znaczących postaci historycznych.
• Epitafium Mateusza Vechnera, nadwornego medyka króla Zygmunta III.

Lapidarium jako Żywa Ekspozycja

Dział Lapidarium Rzeźby Nagrobnej nie ogranicza się wyłącznie do nagrobków i kaplic. Stanowi on otwartą ekspozycję stałą, której nieodłącznym elementem jest także starodrzew i bogata szata roślin naczyniowych.

Źródło: Hufiec Pracy, MZW