Alpakoterapia

Pani Karolina Grys ukończyła zootechnikę na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu, gdzie swój początek ma też jej historia z alpakami i alpakoterapią. To tam usłyszała o tych pojęciach pierwszy raz. Zaczęła zgłębiać wiedzę na ten temat, co zaowocowało napisaniem pracy inżynierskiej na temat możliwości wykorzystywania alpak w terapii. Jest certyfikowaną alpakoterapeutką oraz kynoterapeutką (dogoterapeutką). Ukończyła pierwszy w Polsce kurs alpakoterapii w Bydgoszczy, gdzie uczyła się od pionierów w tej dziedzinie. Aktualnie poszerza swoje kwalifikacje na studiach pedagogicznych. -Charakterystyczny wygląd tych zwierząt oraz cechy charakteru i przyjazne usposobienie stanowiły podwaliny do rozpoczęcia wykorzystywania ich w celach terapeutycznych. Są one doskonałą alternatywą dla osób uczulonych na sierść innych zwierząt (wełna alpak jest hipoalergiczna) lub osób z kynofobią i lękami dotyczącymi innych zwierząt wykorzystywanych w terapii. Kolejną zaletą jest fakt, iż alpaki bez problemu można transportować, a zajęcia z ich udziałem przeprowadzać w pomieszczeniach (szkołach, przedszkolach, świetlicach, a nawet w szpitalach po uzyskaniu odpowiedniej zgody). Terapia dedykowana jest szczególnie osobom z autyzmem, ADHD, zespołem Downa, porażeniem mózgowym, upośledzeniem umysłowym, ale także osobom starszym, przy depresji i załamaniach nerwowych. Terapia stanowi też urozmaicenie edukacji na etapie wczesnoszkolnym i nie tylko. Odpowiednio wyszkolone alpaki kierowane przez alpakoterapeutę stanowią motywację do podejmowania działań usprawniających w zakresie funkcji psychoruchowych. Terapia z udziałem alpak sprawia, że jej uczestnicy chętniej biorą udział w zajęciach (terapeutycznych, rehabilitacyjnych, edukacyjnych), są bardziej aktywni i zmotywowani, a ich koncentracja na zadaniu utrzymuje się dłuższy czas niż przy wykonywaniu zadań bez obecności zwierzęcia. Kontakt ze zwierzęciem pomaga w przełamywaniu barier psychospołecznych, co przekłada się na poprawę zdolności komunikacyjnych, rozwój mowy, a także funkcji poznawczych. Taka terapia pomaga "przemycać" ćwiczenia terapeutyczne, gdyż w ocenie pacjentów wykonywanie czynności na zajęciach przybierają formę spontanicznej zabawy i przestają być przykrym obowiązkiem. Alpakoterapia ma pozytywne oddziaływanie na sferę emocjonalną człowieka, pomaga przełamywać bariery przed kontaktem ze zwierzęciem (co przekłada się na kontakty z innymi ludźmi), kształtuje pozytywne emocje i przyczynia się do rozwoju empatii, powoduje wzrost samooceny i poczucia sprawstwa. Dzięki nawiązaniu kontaktu ze zwierzęciem oraz jego pogłębianiu uczestnicy czują się pewniej także we własnym środowisku i łatwiej nawiązują kontakty społeczne. Moje alpaki, tj. Versace i Companiero, pochodzą z hodowli, w której zostały wyselekcjonowane jako osobniki wykazujące szczególne predyspozycje do pracy w terapii. Następnie zostały poddane działaniom mającym na celu ich socjalizację. Proces ten jest nadal kontynuowany- na co dzień sporo razem trenujemy. Dla alpak najlepszą motywacją do treningu jest marchewka!- mówi. Daria Izydorczyk foto: Martyna Litorowicz