Złote bransolety sprzed 3 tysięcy lat

 Z uwagi na podejrzenie, że skarbów może być więcej, Lubuski Konserwator Zabytków zadysponował Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddziału Lubuskiego do przeszukania i przeprowadzenia szczegółowych badań na tym terenie. Niestety ekspedycja nie przyniosła pozytywnych wyników. Do końca nie wiadomo skąd wzięły się tam artefakty.
„Zabytki zachowały się w bardzo dobrym stanie. Wykonano je z podwójnego drutu złotego o owalnym przekroju, którego średnica wynosi niespełna 0,1 cm. Z jednej strony drut jest skręcony i dodatkowo utworzono z niego 7 pętelek. Wymiary obu zabytków są zróżnicowane. Większa bransoleta ma 7,6 cm wysokości, a średnica jej zwoju wynosi 6,4 cm. Wysokość mniejszej wynosi 6,3 cm, a średnica zwoju jest mniejsza o 0,6 cm. Artefakty związane są z osadnictwem ludności kultury łużyckich pól popielnicowych. Trudno je jest dokładnie datować. Jednak istnieje podejrzenie, że znalezione bransolety mogą mieć od 2,5 do 3 tysięcy lat. Podobne, niemal identyczne zabytki występują w inwentarzach związanych z tą kulturą pochodzących zarówno z epoki brązu, jak i okresu halsztackiego. Niemalże identyczne ozdoby wykonane ze złotego drutu pochodzą ze skarbu odnalezionego w Eberswalde, datowanego na IX w. p.n.e., a więc na V okres epoki brązu”. - poinformowali nas Wojewódzka Konserwator Zabytków Barbara Bielinis-Kopeć i Marcin Kosowicz z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Zielonej Górze.
Aktualnie trwają badania znalezisk okrzykniętych „Skarbem z Kuźnicy Głogowskiej”. Jeszcze nie wiadomo gdzie trafi skarb, najprawdopodobniej będzie to powstająca izba muzealna przy Fundacji Archeologicznej w Bytomiu Odrzańskim. Postawa osoby, która znalazła zabytki, wymaga podkreślenia. Od razu poinformowała odpowiednie służby. Aby go nagrodzić, Lubuski Wojewódzki Konserwator Zabytków skierował do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotra Glińskiego wniosek o przyznanie nagrody za przypadkowe znalezienie zabytków archeologicznych.

(WG)