Sława w XX wieku i powrót do Polski

Ciekawego wykładu mogli wysłuchać sławianie, którzy przyszli w środę 18 września do Baru u Dudka. Historyk i regionalista ze Sławy Artur Pacyga opowiadał o najnowszych dziejach miasta, począwszy od czasów międzywojennych, aż do powrotu ziem nad Jeziorem Sławskim do Polski Nie daleko od Sławy przebiegał front Powstania Wielkopolskiego. Armii powstańczej udało się zdobyć tereny oddalone kilkanaście kilometrów od miasta. Sława podobnie jak Wschowa stała się jednak częścią państwa niemieckiego. Pierwsze lata po wojnie były trudne. W Starym Strączu Niemcy sprzedawali ziemię Polakom z Wielkopolski i wyjeżdżali na zachód. Z czasem jednak Sława i okolica odzyskiwała swój blask. Rozwijała się m.in. turystyka. W tamtych czasach powstała znana sławianom szklanka. Zbudowano pierwsze molo i zjeżdżalnie na jeziorze. Nad tzw. śląskie morze zjeżdżali się turyści z całego świata. Powstawały hotele o najwyższym standardzie. W czasie II Wojny Światowej Sława była spokojnym miastem, w którym życie toczyło się normalnie. Niedaleko Przybyszowa rozgrywała sie jednak tragedia. Powstał tam obóz koncentracyjny dla kobiet pochodzenia żydowskiego, które wykorzystywane były do kopania rowów przeciwczołgowych. Kobiety żyły w fatalnych warunkach sanitarnych i zmuszane były do ciężkiej pracy. W ten sposób Niemcy chcieli dokonać eksterminacji. Gdy wycofywali się przed wkraczającą Armią Czerwoną rozstrzelali te kobiety, którym udało się do tej pory przeżyć. Po zakończeniu wojny do Sławy przybyli Polacy ze wschodnich kresów II Rzeczpospolitej. Organizowaniem życia na odzyskanych ziemiach zajęli się natomiast Wielkopolanie. Jeszcze przez kilka lat w mieście było wielu Niemców, a także autochtonów, którzy nie czuli się związani z żadnym narodem, a zamieszkiwali nad Jeziorem Sławskim od pokoleń. To tylko niektóre wątki wykładu Artura Pacygi, może się też z niego dowiedzieć co stało się z ciałami rozstrzelanych Żydówek i jak dziś wygląda miejsce gdzie doszło do zbrodni.  Zarejestrowaliśmy dla państwa większość wykładu. Zachęcamy do słuchania i oglądania: (mij) [nggallery id=1045]