Artykuł sponsorowany
Wsparcie dla osób z niepełnosprawnościami może przybierać różne formy – od usług, które bezpośrednio ułatwiają codzienne funkcjonowanie, po rozwiązania finansowe zapewniające większą niezależność. W Polsce coraz częściej mówi się o dwóch mechanizmach: asystencji osobistej oraz świadczeniu wspierającym. Oba mają ten sam cel – poprawić jakość życia osób, które szczególnie wymagają pomocy – jednak różnią się zakresem i sposobem działania. Co warto o nich wiedzieć?
Asystencja osobista to usługa polegająca na wsparciu osoby z niepełnosprawnością w codziennych czynnościach. Może to być pomoc w przemieszczaniu się, zrobieniu zakupów, dotarciu na wizytę lekarską czy załatwieniu spraw urzędowych. W praktyce asystent pełni funkcję „partnera do działania”, nie wyręcza, a po prostu ułatwia samodzielne funkcjonowanie.
Charakterystyczny dla tego rozwiązania jest bezpośredni kontakt i indywidualne dostosowanie pomocy do potrzeb konkretnej osoby z niepełnosprawnością. Dzięki temu jest to usługa, która szczególnie wspiera aktywność społeczną i zawodową, pozwalając na większą niezależność.
Czym w takim razie jest świadczenie wspierające? To forma pomocy finansowej, kierowana do osób z niepełnosprawnościami, które wymagają stałego lub długotrwałego wsparcia w codziennym życiu. Wysokość świadczenia zależy od ustalonego poziomu potrzeby wsparcia. Co istotne, wiąże się ono z wydaniem decyzji administracyjnej, która uwzględnia odpowiednią oceną sytuacji życiowej.
Tego typu rozwiązanie ma na celu zapewnienie środków, które można przeznaczyć na dowolne potrzeby – od opłacenia usług asystenckich, przez zakup sprzętu wspomagającego, po pokrycie kosztów związanych z leczeniem czy rehabilitacją.
Chociaż oba rozwiązania są skierowane do tej samej grupy, czyli do osób z niepełnosprawnościami, to różnią się mechanizmem działania. Mowa o:
- formie pomocy – asystencja osobista to usługa, a świadczenie wspierające to pieniądze;
- cel – pierwsze rozwiązanie koncentruje się na codziennym funkcjonowaniu i aktywności, drugie daje elastyczność w wydatkowaniu środków;
- realizacja – w przypadku asystencji towarzyszy nam konkretny człowiek, w świadczeniu liczy się decyzja administracyjna i przelew środków;
- elastyczność – świadczenie wspierające można wykorzystać na różne cele, natomiast asystencja ma jasno określony zakres pomocy.