Trudno wyobrazić sobie wygodne życie bez używania rąk. Dzięki naszym dłoniom i palcom jesteśmy w stanie wykonywać mnóstwo precyzyjnych ruchów, a tym samym być aktywni zawodowo, uprawiać sport, radzić sobie z codziennymi, najdrobniejszymi czynnościami…
– wymieniać można tu naprawdę długo. Taka wszechstronność naszych dłoni możliwa jest dzięki bogatemu unerwieniu i ukrwieniu. Jednak wszystkie nerwy i naczynia krwionośne, które je zaopatrują, muszą przecisnąć się przez stosunkowo wąski kanał znajdujący się na wysokości naszego nadgarstka.
Zespół cieśni nadgarstka
Gdy jeden z tych nerwów – pośrodkowy – jest przewlekle uciskany, możemy mówić o zespole cieśni nadgarstka. Przyczyny takiej sytuacji mogą być wielorakie. Należą do nich m.in.: reumatoidalne zapalenie stawów, niedoczynność tarczycy, a nawet cukrzyca. Jednak również nasze zachowania mogą istotnie zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka. Mowa tu np. o długotrwałej pracy przy komputerze bez podparcia nadgarstków czy też wykonywaniu wielokrotnie powtarzanych ruchów rąk (np. u sprzątaczek, mechaników, pracowników biurowych). Wystąpieniu zespołu cieśni mogą też sprzyjać urazy okolicy nadgarstka.
Jakie są objawy?
Zespół cieśni nadgarstka rozwija się bardzo długo – latami. Jego pierwszymi objawami są zazwyczaj krótkie epizody cierpnięcia ręki i drętwienia palców. Z biegiem czasu odczucia te coraz bardziej się nasilają; częściej mamy trudności z wyraźnym pisaniem, rysowaniem, czy też jakimkolwiek innym ruchem wymagającym większej precyzji; nie możemy całkowicie zacisnąć pięści, czujemy również osłabienie mięśni dłoni.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Leczeniem zespołu cieśni nadgarstka zajmują się ortopedzi i chirurdzy ręki, np. Maciej Klich i Filip Kucharczyk z kliniki ortopedii i neurochirurgii Form Grupa Lekarska w Warszawie. Istnieje kilka różnych metod terapeutycznych. Należą do nich m.in.: fizykoterapia, stosowanie glikokortykosteroidów (doustnie lub w miejscowych zastrzykach), a w najbardziej zaawansowanych przypadkach – wykonanie zabiegu operacyjnego, którego celem jest uwolnienie nerwu pośrodkowego od ucisku (tzw. odbarczenie). Aby przyspieszyć rehabilitację po operacji, pacjenci mogą również korzystać z fizjoterapii. Zmiana nawyków podczas codziennej pracy naszych rąk jest z kolei bardzo dobrą profilaktyką zespołu cieśni nadgarstka.
