Jak ustala się rezydencję podatkową w Norwegii?
Aby uzyskać status rezydenta w myśl norweskich przepisów podatkowych, należy spełnić trzy podstawowe warunki, do których należą:
-
pobyt na terytorium Norwegii dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub ponad 270 dni w ciągu 3 lat,
-
posiadanie na terytorium tego państwa i stałego miejsca zamieszkania,
-
uczynienie z Norwegii centrum interesów gospodarczych, rozumiane np. przez posiadanie siedziby firmy lub dokonywanie większości inwestycji.
Rezydentura a obowiązek podatkowy
Dokumentem potwierdzającym, że dana osoba spełnia powyższe wymogi, jest specjalny certyfikat, wydawany przez Skatteetateen – norweski urząd skarbowy. Rezydent podatkowy w Norwegii ma nieograniczony obowiązek podatkowy przed tamtejszym fiskusem – dotyczy to zarówno dochodów norweskich, jak i tych osiągniętych poza granicami kraju. Z kolei osoba, która uzyskuje certyfikat rezydencji, jednak na stałe mieszka w Polsce, a do pracy w Norwegii jedynie dojeżdża, nadal zobowiązana jest do rozliczania się z dochodów przed polskim urzędem skarbowym. Z punktu widzenia prawa, krajem jej rezydencji podatkowej pozostaje więc Polska. O wspomniany wcześniej certyfikat w Norwegii można wnioskować elektronicznie lub pocztą tradycyjną. Wniosek można złożyć na stronie internetowej Skatteetaten lub wysłać pocztą do jednego z oddziałów Skatteetaten.
W praktyce status rezydenta podatkowego w Norwegii może uzyskać osoba, która:
-
mieszka tam i pracuje,
-
mieszka w Norwegii i ma tam rodzinę,
-
prowadzi w tym kraju działalność gospodarczą,
-
zgromadziła w Norwegii majątek,
Nie mogą być rezydentami podatkowymi Norwegii osoby, które przebywają w tym kraju wyłącznie na czas studiów lub pracy tymczasowej, mieszkają i mają rodzinę za granicą, bądź też prowadzą działalność gospodarczą poza granicami Norwegii.
Jakie są konsekwencje posiadania rezydencji podatkowej w Norwegii?
Osoby, które są rezydentami podatkowymi tego skandynawskiego kraju, płacą podatki w Norwegii od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich uzyskania. Oznacza to, że podatnik musi rozliczać się przed tamtejszym fiskusem z dochodów osiąganych zarówno w Kraju Fiordów, jak i w innych państwach. Aby ustalić, czy dana osoba jest norweskim rezydentem podatkowym, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności faktyczne, zaistniałe dla konkretnego przypadku. Jak podkreśla Anna Stankiewicz z biura ATS, które od ponad 15 lat pomaga Polakom w sprawach fiskalnych w Norwegii, w razie jakichkolwiek wątpliwości najlepiej skonsultować swoją sytuację z doradcą podatkowym.
