Aleksander Ziemek: Ludzie niezwiązani z wędkarstwem na pewno nie mają pojęcia, czego spodziewać się na targach rękodzieła wędkarskiego. Jak Pan w skrócie przedstawiłby ofertę?
Daniel Grombik: Oczywiście najprościej mówiąc targi ukazują wszystkie elementy, jakie wykorzystują wędkarze i które są wykonanie ręcznie. Okazuje się, że my Polacy jesteśmy bardzo zaradni i z racji tego, że kiedyś nie było takiego szerokiego dostępu do sprzętu wędkarskiego, ludzie sami wytwarzali potrzebny sprzęt. Początkowo tylko dla siebie, później dla znajomych i taka stawali się coraz bardziej rozpoznawalni.
Ale tak konkretnie, jakie akcesoria będą prezentowane na targach?
Rękodzieło wędkarskie to generalnie spławiki, przynęty, wędziska jakieś akcesoria, ale ja chciałem wciągnąć w ofertę targów również inne przedmioty wykonywane dla wędkarzy, które nie są objęte seryjną produkcją. Stąd będzie można odnaleźć także nagrody czy trofea dla wędkarzy, upominki. Moim celem jest stworzenie miejsca, w którym osoby robiące coś fajnego, własnoręcznie, będą mogły się zaprezentować i znaleźć rynek zbytu.
W tym roku odbywa się druga edycja targów, są już jakieś sukcesy na polu promocji wystawców?
Oczywiście. W tamtym roku prezentowała się firma, która wykonuje ręcznie rzeźbione ryby i trofea wędkarskie i okazało się, że jest bardzo duże zainteresowanie tego typu rzeźbami. Prócz promocji wystawców uważam za duży sukces pokazanie rodzinom wędkarzy, że one również mogą w ciekawy sposób spędzić czas na rybach, zaprzyjaźnić się. Przez co nie ma takich napięć pomiędzy wędkarzem a żoną, że znika on na długie godziny i łowi. Chciałbym pokazać, że pasja do ryb nie jest przeszkodą w życiu rodziny.
Ciężko zorganizować targi?
W ubiegłym roku, kiedy zaczynałem i robiłem do popołudniami i nocami, po pracy to nikt nie dawał mi szans na powodzenie. Poświęciłem wiele czasu, własnych pieniędzy, wydeptywałem ścieżki do władz miasta i wystawców, ale udało się. 40 stanowisk wystawowych i setki gości, którzy zjechali do Mrzeżyna, mieściny "na końcu świata", tuż nad morzem i to poza sezonem letnim jest tylko tego potwierdzeniem.
Mówi Pan, że Mrzeżyno to koniec świata, w takim razie skąd pomysł na przyjazd na drugi koniec świata do Sławy?
Wszyscy się dziwą, że nie robię tego w jakimś dużym mieście, gdzie są większe możliwości i łatwiej dotrzeć wystawcom. Gdybym brał pod uwagę tylko możliwość zarobku na organizacji tej imprezy, to sam przyznam, że byłoby o wiele łatwiej w dużym mieście. Ale dla mnie najważniejsze jest, aby ta impreza była świętem wędkarstwa, a żeby świętować to do samych targów musi dojść jeszcze wypoczynek i rekreacja. I to dla całych rodzin, nie tylko dla wędkarzy. Sława daje takie możliwości. Chcemy pokazać, że wędkarstwo to nie tylko kij i woda, człowiek w gumowcach, ale to pewnego rodzaju kultura, dbałość o środowisko i wiele innych pozytywnych aspektów.
W jaki sposób w takim razie będzie to widoczne w czasie tragów?
Prócz stanowisk rękodzielników prezentujących akcesoria wędkarskie, których w tym roku będzie ponad 50, rozbudowaliśmy targi o strefę edukacyjną, strefę z nagrodami i trofeami dla wędkarzy oraz strefę turystyki wędkarskiej, co razem da ponad 60 stanowisk. Głównym miejscem, w którym pokażemy inną stronę wędkarstwa będzie właśnie strefa edukacyjna, skierowana przede wszystkim do dzieci. Mamy zamiar pokazać pewne zwierzęta, żyjątka wodne, ale także problemy wodnego świata w formie zabawy. Chcielibyśmy zwrócić uwagę, że współcześnie wędkarstwo to nie tylko łowienie ryb, ale bardzo wielu wędkarzy zajmuję się ochroną środowiska, rzek czy walką z kłusownikami. Wykonują oni bardzo ważną prace na rzecz pomocy rybom, nie tylko w celu ich wyłowienia, ale poprawy ekosystemów.
A czy zgłosili się jacyś rękodzielnicy z okolic Sławy?
Tak. Mieszka i tworzy tutaj jeden z bardziej znanych rękodzielników, Grzegorza Kamińskiego, tworzących spławiki. Znany jest nie tylko w Polsce, lecz wysyła swoje produkty również za granice naszego kraju. Można powiedzieć, że jego produkty są najlepsze lub wśród najlepszych w Polsce.
Jakim łowiskiem i miejscem dla wędkarzy jest w takim razie Jezioro Sławskie?
Jest to bardzo dobre łowisko, a przy działaniach, jakie są podejmowane ma szanse na dalszy rozwój i chwała za to ludziom dbającym o jezioro. Słychać w mediach o próbach zarybiania, inkubatorach dla rozwoju szczupaków czy wprowadzeniu łodzi z małymi silnikami dla wędkarzy. To wszystko zmierza w dobrą stronę. Oczywiście trzeba pamiętać żeby wszystko działo się z pewnymi ograniczeniami, żeby nie miały miejsca żadne szaleństwa na wodzie.
A pan od dawna łowi ryby?
Generalnie to od zawsze. Oczywiście, jako młody żonkoś zaprzestałem wyjazdów na ryby, zająłem się rodziną jednak zawsze mi tego brakowało. I ostatecznie wróciłem do wędkarstwa tylko trochę bardziej zaawansowanego. Wędkowanie to moje hobby, to moja pasja i nie ukrywam, że szukam sposobu żeby móc to powiązać z możliwością zarobkową.
Dlatego właśnie zajął się Pan organizacją targów?
Nie tylko, dlatego. Chciałbym zrobić w swoim życiu coś nie tylko dla wędkarstwa, ale dla ludzi i Polski. Moja impreza jest takim ambasadorem myśli, że w Polsce mamy wiele osób zajmujących się czymś ciekawym i pięknym tylko często ich nie zauważamy. Czasami zachłysnęliśmy się tym, co przychodzi do nas z zachodu, a na własnym podwórku mamy rzeczy i wartości zdecydowanie lepsze, które warto promować.
