Ziemia wschowska to jednostka administracyjna Królestwa Polskiego doby Jagiellonów i królów elekcyjnych, która pełniła w okresie późnośredniowiecznym i nowożytnym znaczącą rolę. Można powiedzieć, że wprost nieproporcjonalną względem zajmowanego przez nią niewielkiego obszaru. Historia tej ziemi we wcześniejszym okresie piastowskim (ok. 930/60-1370) nie cieszyła się jak dotąd dużym zainteresowaniem badaczy.
Pierwotnie ziemie te pełniły rolę ochronnej rubieży domeny piastowskiej (czyli okolic Poznania i Gniezna), później w XII w. powstała tu kasztelania przemęcka, pełniąca prawdopodobnie przez pewien czas swoiste udzielne władztwo piastowskich książąt z linii wielkopolskiej - Odona i Władysława Odonica. Wydaje się, że w późnym średniowieczu, wraz z upadkiem znaczenia Przemętu, na gruzach kasztelanii ukształtowała się ziemia wschowska wraz z nowym czołowym ośrodkiem regionu – Wschową.
(MZW)
(Ryc. Ziemia wschowska na mapie „Palatinatvs Posnaniensis in Maiori Polonia primarii nova delinatio” z końca XVII w.; zb. Muzeum Ziemi Wschowskiej)
