Słucham?? Dostrzeżono sportowców? To chyba jakaś kpina! To miasto na sport wypina się ...tyłem! Mają gdzieś sport i ludzi,którzy go uprawiają. Daleko szukać nie trzeba-KORONA. Za v-ce burmistrzem chodziłem tydzień czasu żeby UM wpłacił mi obiecaną nagrodę za tytuł Mistrza Świata- łaskawe 500 zł po negocjacjach ?? zostałem tak dostrzeżony,że nawet nasi urzędnicy nie znają mojego imienia... "Maciej Wierzbicki" ŻENADA!

Za tytuł mistrza świata nagroda 500zł? A dla kumpli z kancelarii z Głogowa intratny kontrakt i ciepłe posady w radzie nadzorczej w SK. Wstyd. Naprawdę nie ma innej opcji. Trzeba iść na referendum. Problem rozwiązać.

Mocne ale prawdziwe słowa mocnego faceta

27 czerwca skaczy sie wasza promocja i kłamstwa nie bedzie i janikowej nie bedzie i patalasowej nie bedzie wszyscy będą SZCZESLIWI I RADOSNI to bedzie najlepsza promocja w waszym wykonaniu

Następnym razem niech ten pseudo naczelnik zapozna się z poniższymi zasadami sporządzania pism urzędowych W korespondencji urzędowej należy posługiwać się językiem oficjalnym, pozbawionym wyrażeń emocjonalnych i wartościujących. Nie bez znaczenia jest również estetyka pisma, która nie tylko tworzy wizerunek nadawcy, lecz także wpływa na prawidłowość i termin załatwienia spraw. Sprawdź, jakich zasad przestrzegać, a czego unikać, przygotowując pismo urzędowe. Typowe pisma urzędowe cechuje wysoki stopień sformalizowania komunikatu zarówno w obszarze merytorycznym, jak i wizualnym. Polega to na standardowym wykorzystywaniu powtarzalnych, szablonowych struktur składniowych i kompozycyjnych. Większa dowolność w kształtowaniu pism pod względem treści i formy jest dopuszczalna wyłącznie w przypadku korespondencji okolicznościowej (zaproszenia) i tekstów grzecznościowych (podziękowania, wyrazy uznania). Wówczas w tekście mogą pojawić się wyrażenia o bogatej metaforyce, nowoczesne kroje czcionek, ozdobne ramki itp. STRUKTURA PISMA Pismo powinno mieć wyraźną, trójdzielną budowę: wstęp, rozwinięcie oraz zakończenie, z zachowaniem odpowiednich proporcji pomiędzy poszczególnymi częściami. Najważniejsze informacje należy umieścić na początku i końcu pisma. Jeżeli temat pisma był już przedmiotem wymiany korespondencji, należy ten fakt przywołać. Temat i cel wypowiedzi określa się we wstępnym akapicie. Jeśli tekst będzie obszerny, należy wskazać porządek przedstawiania argumentów lub prezentowanych idei. W pismach urzędowych stosuje się też rozwiązanie polegające na określeniu przedmiotu sprawy i ułatwieniu jego identyfikacji za pomocą formuł: ,,Dotyczy”, ,,Dot.:”, „Sprawa:” lub „W sprawie”. Określenie przedmiotu sprawy nie może być zbyt rozbudowane. Najlepiej, jeśli pismo dotyczy tylko jednej sprawy. Każde następne zagadnienie powinno być sformułowane w odrębnym piśmie. Wielowątkowość, wtrącenia i dygresje zmniejszają czytelność tekstu. Do lektury pisma zniechęcają również zbyt długie zdania, często trudne do jednoznacznej interpretacji, a także długie i rzadko spotykane wyrazy. Aby pismo było zrozumiałe dla adresata, należy unikać wyrazów obcojęzycznych, jeśli znane są ich odpowiedniki w języku polskim. Konieczność zachowania zwięzłego stylu wymaga opuszczania wyrażeń, których sens można odczytać z kontekstu oraz rezygnacji z urzędowych ozdobników („należy zauważyć”, ,,podkreślić należy”), które nie dodają niczego do treści i mogą być usunięte z tekstu bez szkody dla zawartej w nim informacji. Warto korzystać ze zwrotów ułatwiających odbiorcy odnalezienie głównego toku argumentacji, wskazujących na relacje pomiędzy wskazanymi fragmentami tekstu, np. argument, wniosek, przesłanka, przyczyna, efekt, jak wynika, oznacza to, powyżej, po pierwsze, następnie, kolejny. Części składowe pisma urzędowego: nagłówek, nazwa miejscowości wraz z datą sporządzenia pisma, znak pisma, nazwa i adres odbiorcy, formuła grzecznościowa otwierająca, treść pisma, formuła zakończeniowa, podpis, elementy dodatkowe: załączniki i rozdzielnik. Nagłówek pisma znajduje się w lewym górnym rogu pisma. Zamieszcza się w nim nazwę i adres nadawcy pisma, a także ewentualnie dodatkowe informacje o nadawcy, takie jak numer telefonu, faksu, adres internetowy. Dane wpisuje się: w układzie blokowym, z pojedynczym odstępem pomiędzy wierszami, bez rozdzielania dodatkową interlinią nazwy nadawcy od jego siedziby. Nagłówek będący stałym nadrukiem na gotowym blankiecie korespondencyjnym znajduje się w jego górnej części i nie powinien powtarzać się na kolejnych stronach dokumentu. Ten element bywa zastępowany prostokątną pieczęcią – jest to jednak forma mniej elegancka. Datę sporządzenia pisma umieszcza się w prawym górnym rogu pisma. Poprzedza ją nazwa miejscowości, którą od daty oddziela się przecinkiem. Całość wyrównuje się do prawego marginesu. W pismach urzędowych dopuszczalnych jest kilka sposobów zapisu daty, wybrany zapis musi być konsekwentnie stosowany w jednym dokumencie. Znak pisma umieszcza się pod nagłówkiem (znajdującym się z lewej strony), zachowując jeden wiersz odstępu pomiędzy tymi elementami. Nazwa i adres odbiorcy to obowiązkowe elementy pisma. Powinno być ono skierowane do konkretnej osoby. Niewskazana jest korespondencja do instytucji, bez podania imienia i nazwiska osoby, do której pismo ma trafić. Należy zacząć od formuły grzecznościowej, np. „Szanowny Pan”, „Sz. Pan/Pani”, po której zapisuje się imię i nazwisko adresata, ewentualnie poprzedzone tytułem zawodowym lub stopniem naukowym, np. „Inż.”, „Prof. dr hab.”. Następnie umieszcza się nazwę stanowiska i instytucję oraz jej adres. Przed adresem nie należy używać słowa „Do”. Po otwierających korespondencję zwrotach grzecznościowych („Szanowny Panie Dyrektorze”, „Szanowna Pani Profesor” – w przypadku osób z tytułem naukowym lub pełniących ważne funkcje; „Szanowna Pani”, „Droga Koleżanko”) umieszcza się przecinek. Zgodnie z zasadami interpunkcji zapis dalszej części korespondencji rozpoczyna się od nowego wiersza małą literą. Coraz rzadziej po zwrotach grzecznościowych stosowany jest wykrzyknik, gdyż odbierany jest jako zbyt ekspresywny i nieodpowiedni w oficjalnej wymianie pism. Początkowy i końcowy zwrot grzecznościowy można zapisać: odręcznie – to miły gest skierowany do adresata; komputerowo – przy użyciu pisma pochyłego (kursywy), przypominającego pismo odręczne. Zwrot grzecznościowy kończący pismo („Z poważaniem”, „Łączę wyrazy szacunku”) rozpoczyna się wielką literą i pozostawia się bez żadnego znaku interpunkcyjnego. Jeżeli formuła rozpoczynająca wpisana została odręcznie, w ten sam sposób należy zapisać formułę zakończeniową. Podpis składa się z trzech części: stanowiska służbowego osoby podpisującej pismo, zwykle zapisanego wersalikami; własnoręcznego podpisu tej osoby (podpis pełny lub skrócony) – w odstępie jednej do trzech interlinii od końcowego zwrotu grzecznościowego; tytułu zawodowego lub stopnia naukowego (zapisanego małą literą; przy czym nie używa się tytułu magistra), imienia i nazwiska; zapis ten umieszcza się w odstępie od dwóch do trzech interlinii poniżej zwrotu określającego stanowisko służbowe, jeśli elementy podpisu są nanoszone komputerowo; w celu złożenia podpisu może być też użyta pieczątka z pełną nazwą stanowiska oraz imieniem i nazwiskiem osoby, która faktycznie pismo podpisała. W przypadku pisma podpisanego przez: jedną osobę – podpis umieszcza się pośrodku prawej połowy pisma; dwie osoby – osoba zajmująca wyższe stanowisko podpisuje je z prawej strony, zaś druga osoba – z lewej strony, na tej samej wysokości. Jeżeli pismo podpisują dwie osoby i w piśmie tym jest umieszczona informacja o załącznikach, to osoba zajmująca wyższe stanowisko podpisuje je najniżej; trzy osoby – pośrodku podpisuje się osoba, która zajmuje najniższe stanowisko lub jest w najmniejszym stopniu zaangażowana w daną sprawę, np. w piśmie dotyczącym nawiązania przez przedszkole współpracy z inną placówką zamieszcza się w kolejności od lewego marginesu: podpis przedstawiciela rady pedagogicznej, podpis przedstawiciela rady rodziców, podpis dyrektora. Nie jest dopuszczalne stosowanie tzw. faksymile podpisu, czyli odcisku pieczęci z kopią wzoru podpisu. Jeśli podpis i formuły grzecznościowe początkowe i końcowe są pisane odręcznie, należy używać ciemnego – granatowego lub czarnego – długopisu bądź pióra. Na końcu zamieszcza się elementy dodatkowe: informację o załącznikach – przy lewym marginesie, na wysokości stanowiska służbowego osoby składającej podpis po prawej stronie lub nieco poniżej; gdy pismo przekazywane jest do większej liczby odbiorców, w polu adresowym umieszcza się informację „Według rozdzielnika”, natomiast na dole, po lewej stronie pod załącznikami dopisuje się wszystkich adresatów, używając zwrotu „Otrzymują”; jeżeli pismo jest przekazywane do wiadomości innych odbiorców, informację o tym zamieszcza się na końcu, w sposób podobny do rozdzielnika, z dopiskiem ,,Do wiadomości”. Korespondencja reprezentacyjna powinna być przygotowana jednostronnie, wszystkie pozostałe pisma mogą być dwustronne. Jeżeli instytucja ma opracowany znak graficzny, umieszcza się go tylko na pierwszej stronie. W przypadku dokumentów wielostronicowych numer strony umieszcza się w prawym dolnym rogu, począwszy od drugiej strony dokumentu. FORMATOWANIE TEKSTU W pismach urzędowych najczęściej stosuje się klasyczną czcionkę Times New Roman. Na ekranie komputera lepiej zaś prezentują się np. czcionki Arial, Calibri – można je stosować w służbowej korespondencji e-mail. W przypadku zaproszeń, podziękowań, listów gratulacyjnych i innych pism o charakterze kurtuazyjnym można zastosować nieco ozdobniejsze kroje, np. czcionkę Garamond. Należy unikać krojów przypominających pismo odręczne, wykorzystujące deformacje liter, złudzenia optyczne. Nieprawidłowe jest zapisywanie całego tekstu kursywą (pismo pochyłe) i pogrubieniem. Wybrana czcionka powinna być stosowana w piśmie konsekwentnie. Wielkość czcionki: tekst zasadniczy – przeważnie 12 pkt; elementy, które nie stanowią integralnej części tekstu, np. spis załączników – wielkość czcionki może wynosić 10 pkt tytuły – większa czcionka; w celu estetycznego rozmieszczenia treści pisma na stronie dopuszczalna jest zmiana wielkości czcionki (od 11 do 14 pkt). Ważne elementy pisma można wyróżnić (ale z umiarem): kursywą lub pogrubieniem, w krótkich partiach tekstu (do kilku wyrazów) – rozstrzeleniem polegający na rozsunięciu odstępów między wszystkimi zaznaczonymi literami o taką samą wartość (w tym celu nie można posługiwać się spacją, trzeba skorzystać z odpowiednich możliwości edytora tekstu), poprzez zwiększenie lub zmniejszenie rozmiaru czcionki, najrzadziej wykorzystuje się WERSALIKI i KAPITALIKI. Nie należy: stosować podkreśleń, łączyć kilku rodzajów wyróżnień jednocześnie (jak np. pogrubiona kursywa), stosować jako wypunktowania kropek, kwadratów, gwiazdek i tym podobnych znaków graficznych – jako znak punktora może być użyta pauza i półpauza. Zasady opracowania graficznego pisma Marginesy dla pism w formacie A-4 – szerokość 2,5 cm; ewentualnie: lewy margines 2,5–3,5 cm, prawy – 2,5–3 cm, górny i dolny – 1,5–2,5 cm. Podział na akapity: układ z wcięciem – polega na odsunięciu pierwszego wiersza akapitu od marginesu, zwykle o 1,25 cm; tytuły rozmieszcza się na środku; układ blokowy – każdy wiersz zaczyna się z lewym marginesem, akapity oddziela się podwójnym odstępem wierszowym; tytuły wyrównuje się do lewego marginesu. Zasadniczą część pisma należy wyjustować (wyrównać wiersze do obu marginesów). Interlinie (tzn. odstępy pomiędzy wierszami) – jeżeli długość tekstu nie przekracza strony – powinny mieć 1,5 wiersza; w dłuższych pismach można je zmniejszyć; w przypadku oznaczenia adresata, informacji o załącznikach i dodatkowych adresatach – 1,15 wiersza. Na końcu wiersza nie można zostawić: słów krótszych niż czteroznakowe, spójników, przyimków, zaimków, partykuł, inicjałów imion, skrótów tytułów naukowych i stanowisk, takich skrótów, jak „np.”, „wg” – należy przesunąć je do następnej linii za pomocą kombinacji klawiszy [Crtl]+[Shift]+[spacja]. Ostatni wiersz akapitu musi składać się z przynajmniej siedmiu znaków. Na drugiej stronie pisma nie należy zostawiać pojedynczego wiersza, powinny się tam znajdować się co najmniej cztery wiersze, nie licząc końcowej formuły grzecznościowej czy elementów dodatkowych.

Szanowny panie szkoda pańskiego pisania i czasu . Ci ludzie zatrudnieni przez doktora niestety nie są w stanie pojąc co tu jest napisane , dlaczego tak należy pisać . Tym ludziom potrzebne jest gruntowne wykształcenie na poziomie średnim . Jeżeli ci pseudo urzędnicy mówię o wszystkich co zatrudnił doktor nie znają podstawowych pojęć ekonomicznych ( brutto , netto , rachunek bankowy ,rachunek bieżący ) to o czym można z takim rozmawiać . Przecież ten specjalista nie ma zielonego pojęcia o przepisach dotyczących o samorządach i innych aspektach jego pracy . Ja się bardzo dziwię tym pracownikom co muszą wysłuchiwać tych bzdur wypowiadanych z ust tych " wybitnych " przedstawicieli odnowionej władzy . Niestety cała ta odnowiona władza dała już doskonały obraz swoich umiejętności ( przegrane wszystkie procesy sądowe , kary nałożone z ochrony środowiska , komornik w S.K i ukaranie prezesa S.K przez Urząd Skarbowy ). Ten pan Przybylski też dał popis swojej wiedzy o samorządzie i przepisach które jego dotyczą ( zebranie w gimnazjum nr 2 dotyczącym klubu Korony ) . Niestety obraz odnowionej władzy z całym ich zapleczem jest postrzegany jako ludzie niedouczeni i bardzo pazerni na pieniądze a sam doktor jako chorobliwie mściwy człowiek . Niestety ich czas powinien dla nich się skończyć 26 czerwca tego roku . Będzie to taniej dla miasta i ulga dla ludzi którzy z takimi muszą pracować,oraz dla nich samych że dalej nie będą się ośmieszać . Ci ludzie już na pewno się nie zmienią z braku podstawowego wykształcenia w obyciu z innymi ludźmi a już na pewno nie są reformowalni . Postrzegają oni innych jako wrogów i zagrożenie swojej osoby a nie jako dobrych pracowników . I nie pomorze im ocieplanie swojego wizerunku który teraz próbują nam w ostatnim czasie przedstawiać ( a to Jarmark który niestety nie wyszedł im za bardzo a to kwiatki i klomby w mieście i przed ratuszem które są pozbawione smaku i estetyki a wejście do ratusza przypomina mauzoleum w Moskwie ) . Czas pokazał nieumiejętność w rządzeniu , skoku na kasę i próżność naszej władzy a przede wszystkim butę i mściwość burmistrzów . Tak dalej nie musi być mamy jeszcze wybór 26 czerwca tego roku .

Ludzie masakra kwiatki , wystawy ,imprezy ok fajnie ale z tego ludzie pensji nie dostaną wiec jak mają korzystać z imprez kiedy pracy nie ma a wypłaty tez marne no i baw się bo P. Patalas imprezę za kasę podatników robi super