W kościele odbyła się ceremonia ślubna z zachowaniem średniowiecznego obrzędu. Ksiądz zapytał przyszłych małżonków o ich intencje i gotowość do zawarcia związku. Król Kazimierz i księżniczka Jadwiga potwierdzili swoją gotowość do małżeństwa zgodnie z boskim planem.
Najważniejszym momentem były przysięgi małżeńskie. Król Kazimierz złożył uroczystą przysięgę jako władca ziemi krakowskiej, sandomierskiej, Kujaw i Pomorza, obiecując chronić i szanować swoją małżonkę. Jadwiga przysięgła wierność szlachetnemu małżonkowi i wsparcie dla jego świetności.
Ceremonia obejmowała także kazanie o grzechach małżeńskich i wzorach dla nowożeńców. Ksiądz pouczał o konieczności wystrzegania się grzechów i panowania nad instynktami. Jako wzór dla małżonków wskazał Najświętszą Maryję Pannę i świętego Józefa. Zachęcał króla do patrzenia na małżonkę z szacunkiem i radością przez całe życie.
Ceremonia zakończyła się błogosławieństwem dla młodej pary i modlitwą o potomstwo, szczęście i zdrowie. Ksiądz podkreślił znaczenie dnia dla królestwa polskiego i przyjęcia przez króla małżonki ze Śląska.
W siedzibie muzeum przy Placu Farnym 3 działał punkt menniczy. Planowany spacer ulicami miasta nie doszedł do skutku ze względu na przelotne opady deszczu. Zamiast tego Anna Napierała opowiedziała o Wschowie przy makiecie miasta wewnątrz siedziby Muzeum.