TworzymyGłos Regionu

reklama

Muzeum Ziemi Wschowskiej - 50 lat działalności

Niedziela, 01 kwietnia 2018 o 09:00, aktualizacja Środa, 11 kwietnia 2018 o 16:08, autor: 6
Muzeum Ziemi Wschowskiej - 50 lat działalności

Muzeum Ziemi Wschowskiej utworzono 1 kwietnia 1968 r. Na mocy decyzji podjętej przez ówczesne Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wschowie (Uchwała nr 166/511/68 z dn. 22.03.1968 r.) przekształcono istniejącą od 1964 r. Izbę Pamiątek Historycznych w muzeum regionalne.

Postulat zorganizowania we Wschowie Izby Pamiątek zgłosiło w 1964 r. Wschowskie Towarzystwo Kultury. Członkowie sekcji muzealnej WTK, m.in.: Onufry Kubicki, Wanda Drużbacka, Alojzy Gącarzewicz, Eugeniusz Szarzyński i Edward Osiewicz, a także Mieczysław Mierzejewski, Mieczysław Lesiński, Józef Stępczak, Romuald Bańkowski, Marian Lorenc i Marian Marciniak, przez kilka lat gromadzili eksponaty i pamiątki historyczne związane z przeszłością Wschowy i regionu. Dzięki przekazaniu przez Miejską Radę Narodową Sali Gotyckiej udało się – w oparciu o dary mieszkańców i zachowane zbiory dawnego Muzeum Regionalnego (Heimatmuseum) – przygotować w ratuszu pierwszą ekspozycję muzealną. Uroczyste otwarcie nowej placówki miało miejsce 22 lipca 1964 r.

W 1967 r., na zaproszenie wschowskich „muzealników” gościł we Wschowie prof. dr Stanisław Lorenc, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie. Powołana została także Rada Muzealna w składzie: Onufry Kubicki (przewodniczący), Jerzy Krzyżostaniak (z-ca przewodniczącego), Romuald Bańkowski (sekretarz), Marian Kubicki, Leon Szymański, Alojzy Gącarzewicz, Jan Łabędzki, Mieczysław Lesiński, Edward Osiewicz i Jan Radzikowski.

W 1968 r., po trwających kilka miesięcy rozmowach z władzami samorządowymi i partyjnymi, w których Towarzystwo reprezentowali Marian Kubicki (prezes), Onufry Kubicki i Eugeniusz Wachowiak, WTK przekazało Izbę Pamiątek Historycznych Wydziałowi Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej.  Na siedzibę nowo powołanego muzeum przeznaczono jedną z zabytkowych kamieniczek przy ówczesnym placu Jedności Robotniczej (obecnie plac Zamkowy 2), o których renowację członkowie Towarzystwa zabiegali od początku swojej działalności. Kierownikiem nowej placówki został mgr Lucjan Fokszan, zastąpiony na początku 1969 r. przez mgr Halinę Marię Tomaszewską.

Pierwsza wystawa przygotowana przez MZW we wrześniu 1968 r. poświęcona została 50. rocznicy powstania wielkopolskiego. Kolejne, w 1969 r., prezentowały zbiory plakatu, związki Stanisława Helsztyńskiego ze Wschową (obie w Sali Gotyckiej) i dorobek wschowskich zakładów produkcyjnych (w hotelu „Bristol”).

Przedłużający się remont kamieniczek i sal ekspozycyjnych sprawił, że uroczyste otwarcie muzeum miało miejsce 22 lipca 1970 r. W udostępnionych zwiedzającym pomieszczeniach zaprezentowano przedmioty zgromadzone w czterech działach: rzemiosła artystycznego (rzemiosło cechowe, portret trumienny), artystyczno-historycznym (malarstwo, rzeźba), archeologicznym (znaleziska z okolic Wschowy) i archiwalnym (druki, rękopisy).

Dzięki bliskim kontaktom z pracownikami Muzeum Narodowego w Poznaniu, Halinie Marii Tomaszewskiej udało się w latach 1970-1972 sprowadzić do Wschowy wiele interesujących wystaw, prezentujących bogate zbiory malarstwa i sztuki. Przygotowano m.in. ekspozycje poświęcone twórczości Jacka Malczewskiego, Marcelego Baciarellego i Artura Grottgera, a także malarstwu holenderskiemu i włoskiemu doby baroku.

W listopadzie 1972 r. kierownictwo Muzeum Ziemi Wschowskiej objęła mgr Ewa Olejnik - historyk sztuki z Poznania, a w sierpniu 1974 r. mgr Irena Kubistal. W muzeum eksponowane były wystawy stałe z zakresu rzemiosła artystycznego. W holu i sali na parterze – kowalstwo artystyczne, wyroby i narzędzia rzemieślnicze oraz eksponaty związane z historią miasta. W holu na I piętrze – wystawa zegarów. W jednej z sal przygotowano salonik w typie rokokowym, drugą przeznaczono na wystawy czasowe. W 1975 r., dzięki adaptacji pomieszczeń po Powiatowym Inspektoracie Oświaty, udało się powiększyć bazę ekspozycyjną o kolejne sale w sąsiedniej kamienicy nr 3. Przeznaczono je na prezentację zbiorów archeologicznych i militariów oraz organizację wystaw czasowych.

Wśród największych sukcesów wystawienniczych muzeum w latach 70. XX w. należy wymienić wystawę „Kultura Afryki Zachodniej”, pochodzącą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie (1972). Kontynuowano również cykl wystaw poświęconych polskiej i europejskiej sztuce. Mieszkańcy Wschowy mieli okazję zapoznać się z malarstwem flamandzkim (1977) i rosyjskim (1978), z dorobkiem Wojciecha Kossaka (1978), twórczością polskich kolorystów (1979) i modernistów (1979), a także z polską i obcą rzeźbą XIX i XX w. (1975) oraz rzeźbą secesyjną (1976). W kolejnej dekadzie zaprezentowano m.in. sztukę starożytnego Egiptu (1981) i starożytnego Rzymu (1981), malarstwo holenderskie (1981), studia rysunkowe malarzy polskich XIX i XX w. (1982), ikony z XVII-XIX w. (1984), wielkopolską rzeźbę doby baroku (1985), malarstwo i rysunki Władysława Tetmajera i dawne instrumenty muzyczne (1987).

Wartościowy pod względem poznawczym i edukacyjnym był cykl wykładów i prelekcji poświęconych kulturze Bliskiego Wschodu, historii Wschowy i regionu, twórczości Pabla Picassa oraz współczesnemu teatrowi. A ponadto wieczory poezji, recitale i Rodzinne Wieczory Muzyczne, organizowane wspólnie z Powiatowym Domem Kultury we Wschowie i Lubuskim Towarzystwem Muzycznym w Zielonej Górze.

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. Muzeum Ziemi Wschowskiej objęło opieką Staromiejski Cmentarz Ewangelicki, będący jedną z najstarszych w Polsce realizacji włoskiego wzoru campo santo (wł. ‘święte pole’). Z czasem nekropolę przekształcono w Lapidarium Rzeźby Nagrobnej, jedno z najcenniejszych i najatrakcyjniejszych pod względem poznawczym miejsc na mapie Wschowy i powiatu wschowskiego.

W 1990 r. na stanowisko dyrektora Muzeum Ziemi Wschowskiej powołano mgr. Władysława Czyżyka - archeologa, a w 2003 r. mgr. sztuki Leszka Marciniaka. W okresie ich działalności wschowskie muzeum przygotowało ponad 120 wystaw czasowych, wśród nich barwną i poruszającą prezentację „Ameryka indiańska – spotkanie dwóch światów” (1992), sztukę Chin - „Pięć barw smoka” (2001) i sztukę Czarnej Afryki (2001), kostiumy i militaria z filmów Jerzego Hofmanna „Ogniem i mieczem” (2005) i „Stara baśń” (2006), religijną i materialną spuściznę Tybetańczyków „Tybet – sztuka, rzemiosło, folklor na Dachu świata” (2006) oraz wystawy poświęcone twórczości prof. Eugeniusza Geta Stankiewicza (1994, 2009, 2012). Zorganizowano również obchody 400-lecia kościoła Żłóbka Chrystusa (2004), 300. rocznicy bitwy pod Wschową (2006), 150-lecia budowy linii kolejowej Leszno-Wschowa-Głogów (2007) i 400-lecia założenia Staromiejskiego Cmentarza Ewangelickiego we Wschowie (2009).

Przez ostatnie pięć lat Muzeum Ziemi Wschowskiej znacząco zwiększyło swoją ofertę wystawienniczą i edukacyjną. W 2014 r., w związku z oficjalnym otwarciem nowej siedziby MZW w budynku dawnej rezydencji jezuickiej przy pl. Farnym 3, przygotowano składającą się z pięciu powiązanych ze sobą ekspozycji stałą wystawę poświęconą dziejom miasta. W siedzibie muzeum przy pl. Zamkowym 2 rozbudowano wystawę poświęconą protestanckiej przeszłości Wschowy i ziemi wschowskiej. Dzięki środkom z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego zakupiono blisko 300 prac autorstwa prof. Eugeniusza Geta Stankiewicza oraz nowoczesne systemy zawieszeń, oświetlenie, nowe gabloty i kioski multimedialne. Pozyskano unikalny zbiór wschowskich monet pochodzący ze skarbu ze Święciechowy. Muzeum uczestniczy w wielu projektach i współpracuje z różnymi środowiskami. Przyznawane wyróżnienia i nagrody, m.in. Narodowego Instytutu Dziedzictwa i Narodowego Centrum Kultury (za projekt „Get i 3 Słonie”), świadczą o wyborze właściwej strategii dla MZW jako muzeum otwartego.

Od 2013 r. dyrektorem Muzeum Ziemi Wschowskiej jest mgr Marta Małkus - historyk sztuki.

Dariusz Czwojdrak

Fot. 1 Wizyta prof. Stanisława Lorenca we Wschowie (w środku), 1967 r.
Fot. 2 Fragment ekspozycji
Fot. 3 Koncert w MZW, 1973 r.  
Fot. 4 Izba Pamiątek we wschowskim ratuszu w 1966 r.
Fot. 5 jak wyżej
Fot. 6 jak wyżej
Fot 7 Izba Pamiątek we wschowskim ratuszu w 1968 r.
REKLAMA
POLECAMY
REKLAMA

Komentarze (6)

avatar

avatar
~xyz
01.04.2018 11:12

Jak można obchodzić 50 lecie powstania Muzeum we Wschowie jak według naszego Premiera Polski w 1968 r nie było???. To jak była - czy nie była???, czy istniało coś takiego jak Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wschowie - czy nie?

avatar
~rtlk
02.04.2018 13:48

Ja bym to ujął następująco. W czasach zaborów też Nas nie było a jednak byliśmy. Polaka z Polaka nie wykorzenisz. Nawet jeśli się go obdaruje władzą polskojęzyczną ale nie naszą. Nawet jak wszystkie przyczółki antypolskie płacone są z naszych pieniędzy nie dajemy się. Jakoś tak w genach mamy ,że mimo,że nas się mordowało, paliło, gazowało, robiło i robi wodę z mózgu i tak wiemy kim jesteśmy i czujemy pod skórą kiedy robi się nas w jajo. Więc wracając do tematu: państwo było wtedy pod zarządem ZSRR a więc istniało ale w krzywym zwierciadle . Teraz istnieje nieprzerwanie z tą różnicą ,że w postaci kondominium rosyjsko-niemieckim pod żydowsko-amerykańskim zarządem powierniczym z dodatkowym jeszcze paskudztwem czyli ekumaniackim bajzlem religijnym. Ale co tam. Dzisiaj Śmigus dyngus . Święta :) Następne Bardzo Bardzo ważne to Boże Ciało a więc co mnie tam jakieś rocznice ..

avatar
~Adam
01.04.2018 13:11

Ty xyz nie słuchaj bajek opowiadanych na dobranoc . Ty popatrz realnie co zrobiono za tych nie byłych czasów ? . To wielkie szczęście że ci bajkopisarze są teraz u władzy a nie zaraz po wojnie bo kraj odbudowałby się dopiero pod koniec 21 wieku .

avatar
~Jan Kotwicki
02.04.2018 22:01

Jak by tu nie patrzeć to nie można ot tak zostawić tego co napisał Adam. Odbudowa kraju po wojnie to był wielki wysiłek Polaków. Niestety, na ten czyn nałożyła się bolszewicka propaganda - sukces za wszelką cenę. Nie pamiętacie tego hasła: Cała Polska buduje swoją stolicę! W imię tego zwożono z całej Polski cegłę rozbiórkową i pochodzącą z gruzów nie dbając o potrzeby prowincji. Trójki murarskie, przekraczanie norm, 200%, 300%, a nawet 500%! Byli to przodownicy pracy, którzy na pochodach pierwszomajowych paradowali przepasani szarfami z wypisanymi wynikami socjalistycznego współzawodnictwa pracy. Jeżeli mamy już porównywać to proszę zauważyć jak sprzwnie budowano przemysł w dwudziestoleciu międzywojennym. Inny pozytywny przykład mamy we Wschowie! Budynek szkolny przy ul. Kościuszki - widnieje data budowy : 1902 - 1904 i to nosząc cegły na plecach. Budynek zbudowali Francuzi w ramach reparacji wojennych za przegraną wojnę francuzko - pruską. Szkołę im. JPII budowano 15 lat /przy okazji powstało kilka domów jednorodzinnych we Wschowie i Lesznie/. Można by długo opisywać rujnowanie, odbudowę, rozkradanie, sprzedaż za bezcen, odkupywanie, znowu odbudowywanie i tak w kółko Macieja! Eh, umęczona ta Polska!

avatar
~Jan Kotwicki
02.04.2018 14:41

Wschowa została ograbiona z eksponatów muzealnych już w latach pięćdziesiątych. Kto należał do DH "Bawoły" ten zapewne pamięta jaką mieliśmy kolekcję zabytkowych karabinów, skałkowych - czarnoprochowych i gdzie to poszło? A efektowna zabytkowa kasa ze Wschowianki? Nasi muzealnicy zapewne wiedzą więcej na temat krdziejstwa jakie nas dotknęło!

avatar
~do Jana Kotwickiego
03.04.2018 11:33

Panie Kotwicki nie tnij pan głupa , pan doskonale wiesz że te eksponaty poszły do muzeum w Poznaniu . Dlaczego teraz pan zabierasz głos w tej sprawie i to tu a nie w odpowiednim urzędzie i dużo , dużo wcześniej . Chcesz się pan " wybić " na patriotę ? .

Opisz szczegółowo, co jest niewłaściwe w komentarzu, który chcesz zgłosić do moderacji

Czy wiesz, że blokując reklamy blokujesz rozwój portalu zw.pl? Dzięki reklamom jesteśmy w stanie informować Cię o wszystkim, co dzieje się w naszym regionie. Dlatego prosimy - wyłącz AdBlock na zw.pl