TworzymyGłos Regionu

reklama

ARTYKUŁ SPONSOROWANY

Literatura obozowa - wspomnienia ciężkich przeżyć

Poniedziałek, 04 grudnia 2017 o 09:06, autor: 0
Literatura obozowa - wspomnienia ciężkich przeżyć

Druga wojna światowa to ciężki okres w życiu wielu ludzi w Europie, Azji czy w Ameryce. Najwięcej walk toczyło się na Starym Kontynencie, ale jeńcy wojenni zsyłani byli na daleką Syberię, do łagrów, które były ciężkimi obozami pracy. Niewielu przeżyło w nich więcej niż kilka lat. Jeszcze mniej wróciło do swoich domów i rodzin, a jeśli już, to byli oni zupełnie innymi ludźmi. Literatura obozowa nakreśla zwykłemu czytelnikowi specyfikę obozów pracy w Rosji i nie tylko. Łagry jednak na tle innych, podobnych obozów dla jeńców były szczególnie ciężką karą, za z pozoru błahe przewinienia.

Czym jest literatura obozowa?

Odmiana gatunku literackiego „literatura obozowa” obejmuje utwory poświęcone szerokiej tematyce II wojny światowej i wszystkiego, co jest z nią związane. Punktem stycznym dla wszystkich książek wchodzących w skład tego szczególnego gatunku, są przeżycia i doświadczenia związane nie tylko z obozami pracy przymusowej, ale i z obozami koncentracyjnymi, np. z Oświęcimiem (Auschwitz). Najczęściej utwory zaliczane do literatury obozowej przybierają formę wspomnień osób, które kiedyś tam były lub miały okazję wysłuchać bezpośredniej relacji byłego więźnia.

Opisy lagrów (obozy pracy w Niemczech) i łagrów (w Rosji) z perspektywy więźniów i przymusowych robotników poruszają serca i umysły. Z tego względu twórczość obozowa jest nie tylko materiałem dokumentacyjnym, opartym na faktach, ale i stanowi próbę artystycznego ujęcia opisywanych zjawisk oraz sposób poradzenia sobie z traumą, jaka towarzyszyła więźniom obozowym po uwolnieniu.

Przykłady literatury obozowej

Z uwagi na fakt, że Polska znajdowała się w centrum wydarzeń z okresu II wojny światowej, a hitlerowskie Niemcy na nią napadły, mamy spore doświadczenie historyczne z obozami zagłady i obozami pracy. W dorobku literackim polskich pisarzy z okresu wojennego nie brakuje przykładów książek, w których drobiazgowo opisywana jest rzeczywistość z jaką zmierzyć musieli się więźniowie takich obozów.

Przedstawicielem gatunku literatury obozowej jest m.in. Zofia Nałkowska, która w swoich „Medalionach” przedstawiła konkretnie i faktograficznie zdarzenia związane z obozami zagłady.

Funkcję tzw. solidarnej pamięci o więźniach obozów pracy, m.in. łagrów i lagrów podjął w „Innym Świecie” Herling-Grudziński. Kto nie czytał tej książki, powinien sięgnąć chociaż po streszczenie utworu - http://inny-swiat.klp.pl/a-6061.html, a dowie się, że mamy tu do czynienia z opisem realiów łagru sowieckiego, ale wynikająca z książki historia głównego bohatera, podkreśla ostateczne zwycięstwo wartości humanistycznych. Czytając „Inny świat”, można podjąć próbę zrozumienia mechanizmów rządzących życiem obozowym oraz przemian, jakim ulega niestety psychika więźniów.

REKLAMA
POLECAMY
REKLAMA

Komentarze (0)

avatar

Do tej wiadomości nie został dodany żaden komentarz
Opisz szczegółowo, co jest niewłaściwe w komentarzu, który chcesz zgłosić do moderacji

Czy wiesz, że blokując reklamy blokujesz rozwój portalu zw.pl? Dzięki reklamom jesteśmy w stanie informować Cię o wszystkim, co dzieje się w naszym regionie. Dlatego prosimy - wyłącz AdBlock na zw.pl